unique radio

Dankzij een live radio uitzending van VPRO’s Vrije Geluiden op 15 september 2015, werd ik geattendeerd op het bestaan van de verrassende Belgische band Nordmann. Tijdens deze live aflevering van Vrije Geluiden waren grote delen van een concert van Nordmann in zaal de Paradox te Tilburg te horen. Ik werd meteen gegrepen door hun creatieve jazzrock en het afwisselende experimentele geluid. Nordmann bestaat uit uit vier Vlaamse heren: Mattias De Craene (tenor sax), Edmund Lauret (gitaar), Dries Geusens (basgitaar) en Elias Devoldere (drums). Ten tijde van de oprichting in 2012 studeerden ze alle vier aan het conservatorium van Gent.

---

Concert

Ruim op tijd waren we aanwezig bij de de ingang van Luxor te Arnhem. Voordat de deur open ging stonden twee bandleden buiten een sigaretje te smoren. Jawel, Vlamingen roken niet, maar smoren. We hebben even gezellig gekletst over muziek in het algemeen en de muziek van de heren in het bijzonder. Mijn referentie voor deze band is de live opname uit 2015 van Vrije Geluiden. Van enkele titels die ik noem wordt gezegd dat die niet gespeeld zullen gaan worden. Later in de intieme bovenzaal hebben nog even verder gepraat. Met hooguit vijftig man publiek liet de situatie dat toe. Het concert begon gelijk heftig met meeslepende nummers waarbij de tenorsaxofoon zorgde mooie soundscapes. Tijdens de eerste paar nummers stond de sax wat zacht maar dat werd later gelukkig bijgesteld. Saxofonist Matthias De Craene speelt beurtelings gevoelig en scheurend. Drummer Elias Devoldere speelt complexe ritmes en heeft een voorliefde voor zijn cowbell waarmee hij mooie accenten legt. Zowel het gitaar- als het baswerk zit vol tempowisselingen en is strak. Geluidseffecten en hier en daar een loop maken de sound compleet. De bassist en de gitarist, beiden in pak, hebben alle twee een flinke partij effectpedalen en vage kastjes voor zich staan waar soms zittend aan gepield wordt. Mede door deze effecten doet de muziek denken aan krautrock uit de jaren zeventig; maar dan verdwaald in een avant-gardistische jazzclub. Er wordt niet gezongen. Dat zou naar mijn mening ook niet echt wat toevoegen. Over de bandleden afzonderlijk kan ik eigenlijk niet veel zeggen, gedurende het hele concert werd ik eigenlijk gegrepen door het totaalbeeld wat deze heren neerzetten: ze zijn echt goed op elkaar ingespeeld. Er werd hoofdzakelijk werk van het tweede album The Boiling Ground gespeeld. Nummers werden niet aangekondigd. Helaas heb ik geen setlist kunnen bemachtigen want die werden niet gebruikt. Het hele optreden was van begin tot einde pakkend. Het publiek wordt bij de lurven gegrepen en in de groovende Nordmann trip gesmeten. Na een kleine anderhalf uur eindigt de trip even plotseling als deze begon. Uiteraard heb ik  een lp laten signeren hetgeen de heren welwillend en op creatieve wijze deden. Jammer genoeg heb ik drummer Elias Devoldere niet gesproken. De gesprekken met de drie andere muzikanten zullen me bijblijven als humorvol, melig en kritisch. Het zijn gewoon heel aardige jongens!