unique radio

Mayer Hawthorne in Paradiso

Het concert van Mayer Hawthorne in Paradiso is misschien zijn laatste in een kleine zaal. Het is onbegrijpelijk dat hij nog niet ontdekt is door het grote publiek. Gelukkig maar, want het was genieten in een intieme sfeer met een perfecte akoestiek.

Locatie

Paradiso te Amsterdam

Datum

6 november 2016

Artiest

Mayer Hawthorne: zanger, gitarist, toetsenist, percussionist

Social Media

Facebook: https://www.facebook.com/MayerHawthorne

Instagram: https://www.instagram.com/mayerhawthorne

Twitter: https://twitter.com/mayerhawthorne

Where Does This Door Go

Soms klik je per ongeluk het verkeerde liedje aan en ben je aangenaam verrast. Dat overkwam mij van de zomer toen ik al surfend op YouTube een liedje van Mayer Hawthorne hoorde. Hoewel aanklikken een groot woord is; terwijl ik in het ene tabblad aan het lezen was, speelde in een ander tabblad YouTube automatisch het volgende liedje af.  Ik was op de bonnefooi wat soulliedjes aan het luisteren, helaas smaakten de meeste songs naar kip, maar A long time smaakte naar pekingeend. De pakkende beat en de betoverende kopstem staan garant voor kwaliteit-soul met een hoofdletter ‘S’. Dit is pure Soul. Als een kind op zoek naar meer lekkers speelde ik The Walk af, hé die ken ik, waarschijnlijk al eens gehoord op Sublime FM. Ik was voldoende overtuigd om een album van hem aan te schaffen: Where Does This Door Go.

Veelzijdig

Hawthorne is behoorlijk veelzijdig: hij schrijft liedjes, zingt liedjes, rapt liedjes, speelt liedjes, produceert liedjes, mixt liedjes en draait ook nog eens liedjes. Als hij een voetballer was geweest had hij waarschijnlijk zijn eigen voorzet erin gekopt. Rappen? Waarom ook niet, het past wèl in zijn stijl. Dat Mayer Hawthorne niet vies is van een cross-over bewijst Crime wel, een beetje reggae door soul gemengd, heerlijk gewoon. Dat soort uitstapjes zijn niet vreemd in soul, illustrerend zijn Joss Stone en Mick Hucknall. Op de laatste werd vaak het etiket blue-eyed soul geplakt, maar zo’n etiket doet Hawthorne te kort, luister maar eens naar zijn interpretatie van Lordes Royals.

Andrew Mayer Hawthorne Cohen

In 1979 werd Hawthorne in Ann Arbor geboren, onder de rook van Detroit, de stad waarnaar het legendarische label Motown is vernoemd. Het is dus niet merkwaardig dat hij geïnspireerd is door Smokey Robinson en Curtis Mayfield en bijbehorende retro-soul speelt. En net als het label verhuisde Hawthorne naar Los Angeles. Gek genoeg staat hij niet onder contract bij het huidige Universal Motown Records, maar bij het hiphop-label Stones Throw Records. En die is weer eigenaar van de labels Now Again en Soul Cal en die geven op hun beurt oude funk- en soulalbums uit…

Paradiso

Zondagavond is één van de leukste avonden om uit te gaan in Amsterdam. Zoals gewoonlijk lag de halve stad weer open en deze keer werd de Weteringschans onder handen genomen. Met de hulp van vriend Tom werd de ingang van de dichtstbijzijnde parkeergarage gevonden. Het regende behoorlijk, dus hadden wij geen zin om lang door de stad te slenteren, hoewel dat tijdens mooi weer geen straf is. Het was net na half negen toen we het Max Euweplein oversteken en aan de rechterkant een rij ontwaren. Daags voor het concert waren nog kaartjes verkrijgbaar; de werkelijkheid was totaal anders toen we eenmaal binnen stonden, het was overvol. Ondertussen werd het publiek -een mix van jong en oud, het merendeel blue eyed en veel dertigers- verwend op oude soul, funk en jazz. Het was duidelijk dat achter de coulissen een deejay vinyl aan het draaien was. Twelve inches van onder meer Zapp en The Whispers werden aan elkaar gemixt en het publiek vermaakte zich prima.

---

Concert

Een kwartier na aankondiging ging het concert van start. In een hoog tempo, zonder pauzes, werd de ene na de andere hit gespeeld: Breakfast in Bed, Back Seat Lover, The Valley, Fancy Clothes, Allie Jones, Designer Drug, No Strings, Crime (mijn favoriet), Scrabble, I Wish It Would Rain, Lingerie & Candlewax, Walk This Way (cover van Aerosmith), The Walk en Love Like That.

Encore

Aan het eind van het optreden verscheen er een man op het podium, een Nederlander begreep ik die de tekst van een liedje voor Hawthorne had geschreven. Het werd me niet duidelijk wie hij was, dus bij deze, laat een comment achter als je het weet!

Karma of niet, maar van de week draaide ik thuis keihard Everybody Wants to Rule the World van Tears for Fears. Gewoon omdat ik daar zin in had. Wordt dit uitgerekend in de toegift gespeeld! Mijn avond kon al niet stuk, maar nu helemaal niet meer.

Tot volgend jaar in de HMH!

---