unique radio

Zoals eerder hier vermeld wordt het Burgerweeshuis in Deventer door een fusie met de lokale schouwburg bedreigd. Het komt erop neer dat deze concertzaal dichtgaat en verder moet zonder een eigen gebouw. Hoewel voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen anders werd beloofd, verraden bepaalde politici hiermee de muziekliefhebbers die op hen gestemd hebben. Als het aan deze politici ligt, wordt het poppodium als financieel voedingssupplement opgegeten door de schouwburg. De Turkse zangeres Gaye Su Akyol heeft hier waarschijnlijk allemaal geen weet van. Zij heeft in haar geboorteland met onrecht van een heel ander kaliber te maken: krachten die op gespannen voet staan met haar vrouw zijn en haar hang naar artistieke vrijheid. Dat zij op haar tournee Deventer ook aandoet zal in ieder geval een deel van de grote Turkse gemeenschap in deze stad waarderen.

Gaye Su Akyol 

...werd in 1985 in het Turkse Istanbul geboren. In diezelfde stad studeerde ze culturele antropologie. Tijdens haar studiejaren was ze lid van de bands “Mai” en “Toz Ve Toz”. Vlak na haar studie vormde ze met Tuğçe Şenoğul het duo “Seni Görmem”. Daarna ging ze solo om in 2014 haar eerste eigen album uit te brengen: “Develerle Yaşıyorum”. Ze werd meteen een grote naam in de Turkse alternatieve rockscene. Tijdens haar jeugd in Istanbul luisterde ze zowel naar traditionele Turkse muziek zoals die van Selda Bağcan als naar de grunge van Nirvana. Daarnaast haalt Gaye Su Akyol veel inspiratie uit de Turkse psychedelische rock van de sixties en seventies, traditionele muziek, folk, en elektronische muziek. Na het uitkomen van het tweede album “Hologram İmparatorluğu” (2016) gaat ze samen met haar band op tournee door Turkije, Europa en het Midden-Oosten. Haar protestmuziek, een mix van post-punk, psychedelische surf en traditionele Turkse muziek, is een groot succes. in 2018 komt het derde album, getiteld “İstikrarlı Hayal Hakikattir” uit. Deze titel laat zich vertalen als “Stabiele verbeelding is realiteit”. Hoewel het surfgeluid gebleven is, staan er ook wat zwoelere stukken op waardoor dit album wat rustiger is dan het vorige. Gaye Su Akyol is bekend om haar strijdbaarheid en hang naar vrijheid: ze staat dan ook op gespannen voet met de conservatieve krachten in Turkije. In 2019 werd Gaye Su Akyol in Istanbul verhoord door de politie vanwege van haar kritiek op de regering. Dit komt tot uiting op haar laatste album uit 2022 “Anadolu Ejderi”. Hoewel ik het zelf niet versta, moet dit album vol staan met kritische teksten over de conservatieve wind die door het hedendaagse Turkije waait. Muzikaal vind ik dit album minder dan de eerste drie; hoofdreden is het meer elektronische geluid en dan met name de ritmeboxen die hier en daar worden gebruikt. Toch heeft ook dit album die heerlijke oosterse sound waardoor ik ook fan ben van trompettist Ibrahim Maalouf. Wat zou een project van Gaye Su Akyol en Ibrahim Maalouf samen voor muzikaal vuurwerk brengen? Afgelopen jaren waren er optredens op toonaangevende festivals zoals Le Guess Who, Best Kept Secret, Womex en het Roskilde Festival. Dit jaar heeft Gaye Su Akyol naast de vier concerten die ze in Nederland geeft, al opgetreden in Turkije, Roemenië, Servië, Kroatië, Hongarije, Oostenrijk, België, Polen, Duitsland en Zwitserland. Wanneer je op haar website kijkt, verbaas je je over de hoeveelheid concerten die ze geeft. Via deze website zijn haar laatste drie albums te koop. Het debuutalbum helaas niet. Dit album is nergens meer te krijgen en ontbreekt dan ook helaas in mijn collectie… gelukkig zijn er streamingdiensten.

Discografie

• Develerle Yaşıyorum (2014)
• Hologram İmparatorluğu (2016)
• İstikrarlı Hayal Hakikattir (2018)
• Anadolu Ejderi (2022)

Concert

 

In een niet geheel volle zaal werd een mooi concert gegeven. De meeste van de gespeelde stukken kwamen van de vier albums van Gaye Su Akyol. Er zitten echter een paar nummers tussen die niet op plaat terug te vinden zijn. Wie daar zin in heeft kan aan de hand van de verderop afgebeelde setlist uitpuzzelen op welk album de gespeelde nummers staan, of niet. Net als op de albums, allemaal studioalbums, is haar stem is ook live prachtig; zuiver en donker. In haar vrij blote outfit gaf ze een wervelende show die net zo oosters was als haar muziek. Klein van stuk en mooi uitgedost danst ze over het podium, haar hoge hakken accentueren dat ze klein van stuk is. De begeleidingsband bestaat uit twee mannen met spiegelbrillen; een drummer en een gitarist/toetsenist die met de nodige elektronica voor effecten zorgt. Hun namen heb ik niet kunnen verstaan. Bij enkele stukken trommelt Gaye mee op een klein extra drumstel. Hoewel het knap is om met zo’n kleine band zo overtuigend te spelen, vind ik het jammer dat er geen traditionele Turkse instrumenten zoals balama en oud bij zijn. Dat gemis wordt deels door elektronica gecompenseerd. Dezelfde elektronica benadrukt wel weer de psychedelische sfeer die de muziek kenmerkt. Het nummer “Develerle Yaşıyorum” van het gelijknamige debuutalbum vind ik schitterend door de zang en de prachtige tempowisselingen die erin zitten. Hoewel alle teksten in het Turks zijn, legt Gaye Su Akyol regelmatig in redelijk Engels (en Turks) uit waar de nummers over gaan. Een paar keer laat ze het publiek meezingen en maakt ze grapjes met mensen uit het publiek en de huisfotograaf van het Burgerweeshuis. Het Turkstalige deel van het publiek zingt vaak uit volle borst mee en dan vind ik het jammer dat ik niet kan volgen waar het over gaat. Tussendoor krijgen we van Gaye Su Akyol te horen dat ze aan een musical werkt die volgend jaar in Berlijn in première gaat. Het laatste stuk van de set is het proteststuk “Isyan Manifestosu”. Dit wordt ingeleid met een korte uitleg waarin Gaye Su Akyol uithaalt naar fascisten en oorlogszuchtige politici en opkomt voor andersdenkenden en de vrijheid van seksuele geaardheid. Na kort van het podium af geweest te zijn worden geven Gaye Su Akyol en haar band een driedubbele toegift. De titels hiervan staan niet op de voor de monitorluidsprekers vastgeplakte setlist. Tijdens de toegift wordt er door het publiek in een dubbele kring gedanst. Dit heb ik nog nooit gezien bij een concert en de sfeer zit er dan ook goed in. Het publiek is zeer enthousiast maar ook redelijk snel verdwenen uit de zaal. Na het concert vraag ik aan een roadie of ik de vastgeplakte setlist van het podium mag peuteren. Hij loopt naar het keyboard en geeft me beleefd een puntgaaf exemplaar: deze is de dag ervoor gedateerd en er staat “013 Tilburg” boven. Blijkbaar hebben we in Deventer dezelfde set gehoord als in Tilburg. Alleen de vijf toegiftnummers die onderaan klein zijn gedrukt zijn op het vastgeplakte exemplaar van Gaye Su Akyol afgeplakt met tape. Op het podium wordt merchandise verkocht: T-shirts, tassen, speldjes en dergelijke. Helaas zijn er geen platen of cd’s, die zijn op eerdere concerten al uitverkocht. Al met al was het een mooi concert met een goede sfeer en een prachtige zangeres. Wat een goede muziek komt er uit Turkije!