unique radio

Tri-Art Audio

De Canadese firma Tri-Art Audio heeft een redelijk uitgebreid assortiment audio apparatuur in haar programma. Er zijn, behalve draaitafels, versterkers, luidsprekers, dac’s, audiomeubels en accessoires verkrijgbaar. Rode draad in de catalogus is het gebruik van bamboe. Met name de draaitafels, luidsprekers en de meubels zien er door het gebruik van bamboe eigenzinnig uit. Bij de rest van de apparaten is alleen de behuizing van bamboe maar ook deze zien er zeer uitgesproken uit. Het met hennepolie geïmpregneerde bamboe heeft een zeer warme en ambachtelijke uitstraling. In Nederland is het merk nog niet erg bekend maar dat probeert de in de vinylwereld zeer bekende firma Tonar te veranderen. Op de laatste ISE show in Amsterdam kon het publiek een draaitafel van Tri-Art bekijken: het instapmodel S-Series TA-0.5. Helaas alleen bekijken…

De nieuwsgierigheid was dus gewekt en het is gelukt er eentje te lenen van importeur Tonar. De aangewezen persoon om deze opmerkelijke draaitafel eens grondig aan de tand te voelen is Huub Boel; reparateur, restaurateur en verkoper van draaitafels. Hier volgt zijn verslag:

Verpakking

De Tri-Art S werd afgeleverd in een enorm grote doos. Hierin zat de draaitafel zeer veilig verpakt. Door middel van een stapel schuimrubberen platen met uitsparingen heeft de Canadese afzender er serieus werk van gemaakt de kans op transportschade zo klein mogelijk te houden.

Opbouwen

Het opbouwen van de draaitafel is een tijdrovend klusje waarbij een aantal merkwaardige dingen opvielen. Het metalen subplateau is voorzien van een erg dunne as die daar geheel doorheen loopt. Het onderste uiteinde van de as wordt in de lagerbus in het chassis geschoven. Na het opleggen van de snaar moet het draaiplateau over het bovenste gedeelte van de as geschoven worden. Omdat zowel het plateau als de te draaien platen een groter gat hebben dan de diameter van de as, moet er eerst nog een losse bus over de as geschoven worden. Een as toepassen die de juiste diameter heeft, zou een meer voor de hand liggende oplossing zijn.

In de enorme doos vinden we ook een pincet , een lepeltje een doosje met kogellager kogeltjes, een potje wit vet, een interlink van goede kwaliteit en diverse afstelsleuteltjes. Ook komen er nog vier pootjes uit de doos die los onder de speler in de daarvoor bestemde uitholling geplaatst dienen te worden. Deze pootjes zijn van bamboe en zijn aan de bovenzijde voorzien van een halve bol grijs materiaal: vermoedelijk siliconen. Wat we niet tegenkomen maar bij zo’n speler wel mogen verwachten is een armlift, een element en een stofkap. Niets van dat alles.

Voor deze test besluit ik een nieuw Nagaoka MP-110 element op de éénpunts gelagerde (unipivot) arm te installeren. Volgens instructies van de fabrikant dienen we het voorgeboorde gaatje in de arm waar de arm op de enkele lagering rust, vol te smeren met het bijgeleverde smeermiddel. Vervolgens moet de arm op een metalen spike worden gelegd die als draaipunt van de arm fungeert.

---

Aansluiten

Aan de achterzijde van de draaitafel zitten de rca aansluitingen om de verbinding te kunnen maken met de phono ingang van een versterker. Een upgrade met een interlink naar keuze is dus eenvoudig te doen.  Een interlink die kwalitatief goed aanvoelt wordt overigens mee geleverd. Links onder het chassis zit een kastje met een IEC14 aansluiting. Hier moet het meegeleverde netsnoer op aangesloten worden. Bij verreweg de meeste platenspelers wordt een losse aardedraad toegepast: niet bij deze. De aarde loopt via het rechterkanaal.  

Afstellen

Aan de achterkant van de arm hangt geen standaard contragewicht. In plaats daarvan bevinden zich daar twee kamertjes; netjes afgesloten met een dekseltje. In deze kamertjes moeten de meegeleverde kogeltjes gelegd worden om de arm op de juiste naalddruk te krijgen. Het meegeleverde lepeltje en de pincet zijn hier prima hulpmiddelen bij. Door de juiste hoeveelheid kogeltjes in het linker- en rechter kamertje te plaatsen, kan de azimuth (of de naald loodrecht in de groef van de plaat staat) afgesteld worden. Voor het afstellen van de naalddruk en de azimuth zijn resp. een naalddrukweger en een azimuth liniaal nodig. Met dezelfde azimuth liniaal is overigens ook de “Vertical Tracking Angle”(VTA) af te stellen: de evenwijdigheid van de arm t.o.v. de plaat en plateau. Deze is af te stellen door de eerder genoemde als armbasis fungerende spike te verdraaien en te fixeren met een moer. Vervelend is dat de arm hiervoor opgetild moet worden en dan verplaatsen de kogeltjes zich zodat je de instelling van de naalddruk en azimuth weer kwijt kunt raken. Dit is toch wel een nadeel in vergelijking met een standaard contragewicht. Er is geen mogelijkheid om de anti-skating (dwarsdrukcompensatie) in te stellen; volgens de specificaties is deze passief. Ook de toerentallen zijn niet fijn af te stellen maar ze blijken perfect te zijn als ik ze controleer met een stoboscoopschijf. Al met al ben ik ondertussen al aardig wat zaken tegen het lijf gelopen die erg afwijken van wat je normaal op een draaitafel tegenkomt. Andere zaken schitteren weer door afwezigheid. Op zijn zachtst gezegd is het een eigenzinnig apparaat en dat ligt niet alleen aan de keuze voor bamboe als basismateriaal.   

Bediening

Op de draaitafel is maar een knop te vinden en deze dient om het plateau te laten starten of stoppen met draaien. Een knop om te kiezen tussen 33 en 45 toeren is er niet. Hiervoor moet de snaar met de hand worden verlegd op de poelie. Net als bij de eerder door mij hier besproken Takumi draaitafel, moet het plateau dan verwijderd worden omdat de poelie hieronder is weggewerkt. Dit is nogal onhandig voor mensen die niet alleen lp’s draaien maar ook graag een single of maxi single draaien. Naast een toerental schakelaar ontbreekt er ook iets wat iedereen die zuinig op zijn platen is toch echt onontbeerlijk zal vinden: een armlift. Deze is overigens wel als optie verkrijgbaar.

Luisteren

Na de volledige opbouw en afstelling van de speler komen we toe aan het spelen van wat muziek. Zo voorzichtig mogelijk laat ik de naald op de plaat zakken. Zonder armlift en dus noodgedwongen uit de losse hand. Het plateau heeft geen mat en is volgens de fabrikant ook niet nodig. Als de motor aangezet wordt blijkt deze subliem stil te zijn. Volgens voorschrift van de fabrikant, dienen platen opgezet en er weer afgehaald te worden terwijl het plateau blijft draaien. Wanneer er een meeloopborstel ingezet wordt, blijkt de motor geen problemen te hebben hiermee.

Bij het beluisteren van muziek valt op dat het geluid mooi strak en zonder kleuring recht op je afkomt. Dit transparante geluid is te danken aan het redelijk “dode” materiaal dat zeer resonantie arm is. Het Nagaoka MP-110 element komt hier dan ook zeer goed tot zijn recht. Het is duidelijk een uitstekend element dat een prachtige match is met deze Tri-Art S. Deze speler is goed genoeg om gebruikt te worden met elementen in de prijsklasse van €200,- tot €400,- Door de transparante, neutrale weergave is de Tri-Art S zeer geschikt om elementen te beoordelen op hun specifieke klank en eigenschappen. De hoogwaardige interne bekabeling van het merk Cardas zal hier zeker ook een bijdrage aan leveren.

 

Vormgeving 

Of deze draaitafel jouw waardering krijgt is toch wel sterk afhankelijk van het feit of je ‘m mooi vindt of niet. Zowel het materiaal als de vormgeving zijn op z’n minst bijzonder te noemen. Elke draaitafel zal er net even anders uitzien door de tekening van het bamboe. Het geheel is een fraaie combinatie van ronde en strakke lijnen. Minder geslaagd is dat het subplateau zichtbaar is onder het plateau wanneer je de draaitafel recht van voren bekijkt. In combinatie met het relatief dunne chassis geeft de aanblik dan een wat iele indruk. Een wat dikker plateau met een aan de onderzijde uitstekende rand zou een meer solide indruk geven en tegelijkertijd het subplateau aan het zicht onttrekken; dit wordt bij veel draaitafels met een gegoten plateau toegepast. Het was leuk geweest als de rca aansluitingen aan de achterzijde net als de motor en de netaansluiting in een bamboe behuizing hadden gezeten. Schuin van boven bekeken ziet de Tri-Art S er echter erg mooi uit. De afwerking is hoogstaand: alle hoeken zijn mooi afgerond en al het hout is prachtig gepolijst en gelakt. Dit geldt ook voor de niet zichtbare oppervlakken. Het is echt meubelmakers kwaliteit.

Conclusie

De Tri-Art S is in alle opzichten bijzonder. De vormgeving is schitterend zolang je er maar niet pal recht voor zit: dan kijk je er “dwars door heen”. Niet op ooghoogte geplaatst is deze tafel echter een lust voor het oog. Het materiaal, snel groeiend bamboe, is in deze tijd van massale ontbossing een milieubewuste keuze. Waarom dan zo’n belachelijk grote verpakking met enorm veel plastic aan de binnenkant? De bediening is ronduit Spartaans. Het moeten verwijderen van het plateau om van toerental te verwisselen zal niet iedereen erg vinden. Het ontbreken van een armlift is kwalijker want dat betekent een extra risico voor je kostbare platen. Een armlift is als optie verkrijgbaar maar dat zou toch echt standaard moeten zijn. Voor het monteren van een element en het afstellen van de arm heb je toch echt wat handigheid en speciale hulpmiddelen nodig. Dit zal je dus door de verkoper moeten laten doen als je geen ervaring hebt hiermee. Een stofkap zul je los moeten aanschaffen maar dat zie je vaker bij wat duurdere draaitafels. Als je dit allemaal voor lief neemt heb je echter een fantastisch klinkende eye catcher in huis. 

De prijs: bijna € 1000,- (exclusief element)

De keus is aan u. Voor het geluid (en dat is toch écht belangrijk) is het een mooie keuze. De vormgeving is prachtig! Op de website van Tri-Art Audio is een complete stereoset van bamboe samen te stellen.

Importeur: Tonar International B.V.

Specificaties:

Er is ook een versie leverbaar met een ingebouwde phono voorversterker (MM / bypass mogelijk)

---